Αποτελεί το σημαντικότερο ρυθμιστικό σύστημα στο περιβάλλον των ερυθρών αιμοσφαιρίων, στα οποία ευρίσκεται υπό μεγάλες συσγκεντρώσεις. Κάθε μόριο Ηb περιέχει 36 ρίζες ιστιδίνης, και, επομένως, αποτελεί πολύ ισχυρή ρυθμιστική βάση. Η Ηb ρυθμίζει το 60% του προστεθέντος αδιάστατου οξέος και τα διττανθρακικά το 30%. Εάν προστεθεί διττανθρακικό οξύ, αυτό ρυθμίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από την Hb. Διακρίνονται δύο ρυθμιστικά υποσυστήματα αιμοσφαιρίνης:
[α] Το σύστημα της αναχθείσας (ΗΗb/Hb- με σταθερά διαστάσεως 8.2) και,
[β] το σύστημα της οξυγονοθείσας αιμοσφαιρίνης (HHbO2/HbO2̄ με σταθερά διαστάσεως 6.6). Η αναχθείσα αιμοσφαιρίνη είναι, επομένως, ισχυρότερη βάση από την οξυγονομένη. Λόγω των διαφορών των σταθερών διαστάσεων, η αναχθείσα αιμοσφαιρίνη είναι περισσότερο ικανή να δρα κανονιστικά έναντι τάσεως αυξήσεως του pH, δηλαδή αλκαλοποιήσεως του αίματος, ενώ η οξυαιμοσφαιρίνη είναι περισσότερο ικανή να δρα κανονιστικώς έναντι τάσεων μειώσεως του pH, δηλαδή οξινοποιήσεως του αίματος[i].
[i] Walmsley, R., N., Guerin, MD.: Διαταραχές ισοζυγίου ύδατος και ηλεκτ-
ρολυτών. Μετάφραση – Επιμέλεια Δ.Ν. Παπαναστασίου. Ιατρικές Εκδόσεις
[i] Walmsley, R., N., Guerin, MD.: Διαταραχές ισοζυγίου ύδατος και ηλεκτ-
ρολυτών. Μετάφραση – Επιμέλεια Δ.Ν. Παπαναστασίου. Ιατρικές Εκδόσεις