Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Οι πνεύμονες έχουν την ικανότητα να απάγουν και να μεταβολίζουν διάφορα κλάσματα αγγειοδραστικών παραγόντων. Η πρόσληψη των διαφόρων ενδογενών ουσιών προφανώς απαιτεί την ενεργοποίηση μηχανισμών, η λειτουργία των οποίων προϋποθέτει κατανάλωση ενέργειας.

 Η πνευμονική κάθαρση της 5-υδροξυτρυπταμίνης (5ΗΤ) και της νορεπινεφρίνης (ΝΕ) εξελίσσεται σε τρία στάδια, δηλαδή τη διακυτταρική πρόσληψη των ουσιών, τον ενδοκυττάριο μεταβολισμό τους και την απελευθέρωση των αδρανών παραγώγων. Η απαγωγή των δύο αυτών αμινών προϋποθέτει την ύπαρξη λειτουργικά διακριτών διαμεσολαβητικών συστημάτων, που υπόκεινται σε κορεσμό, δαπανούν ενέργεια και εξαρτώνται από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος. Πιο συγκεκριμένα, η πνευμονική πρόσληψη ΝΕ προσομοιάζει με το νατριοεξαρτώμενο μηχανισμό προσλήψεως που διαθέτουν οι νευρώνες κατά το ότι επηρεάζεται ανασταλτικά από την κοκαϊνη, την πτώση της θερμοκρασίας και τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, αλλά διαφέρει από αυτόν, κατά ότι δεν αναστέλλεται από τη μεταραμινόλη, που είναι ειδικός αναστολέας της νευρωνικής προσλήψεως, καθώς επίσης και κατά το ότι επί πνευμονικής προσλήψεως, η ΝΕ μεταβολίζεται αμέσως από τη ΜΑΟ, ενώ επί νευρωνικής προσλήψεως προστατεύεται χαρακτηριστικά από οποιαδήποτε ενζυμική δράση. Η συγκεντρωμένη 5ΗΤ και η ΝΕ μεταβολίζονται ταχύτατα από τη ΜΑΟ και την κατεχολ-Ο-μεθυλοτρανσφεράση[i]. Μετά την αδρανοποίησή τους απελευθευρώνονται πάλι στην κυκλοφορία. Αντίθετα, η ισταμίνη, η ντοπαμίνη, η L-dopa και η επινεφρίνη δεν αποδομούνται σε μεγάλο βαθμό και δεν κατακρατούνται στον πνεύμονα των περισσοτέρων ειδών. Η πνευμονική κάθαρση της φαινυλαιθυλαμίνης είναι ταχύτερη της 5ΗΤ και της ΝΕ. 

επιστροφή