Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Αρχικά, το κέντρο του βήχα ετοποθετείτο στην οπισθιοπλάγια μοίρα του προμή­κους, η ηλεκτρική διέγερση της οποίας προκαλούσε σπασμωδικά αναπνευστικά φαινόμενα, όπως ο βήχας, ο πταρμός και άλλες εκπνευστικές αντανακλαστικές αντιδράσεις¹⁵⁸. Αργότερα, εντοπίσθηκε στο ουραίο επίπεδο του μοχλού της 4ης κοιλίας, μια περιοχή, η διέγερση της οποίας προκαλεί αποκλειστικά βήχα, δηλαδή ισχυρότατες και βίαιες εκπνευστικές προσπάθειες, μετά βαθειά εισπνοή, που μπορούν να καταργηθούν με την τοπική εφαρμογή αναισθητικών ή αντιβηχικών φαρμάκων ή ηλεκτροπηξίας, χωρίς ουσιώδεις μεταβολές επί του τύπου της αναπνοής ή του μέτρου της αρτηριακής πιέσεως.

Η περιοχή αυτή ευρίσκεται σε γειτονία με το μονήρη και μικτό πυρήνα της 10ης συζυγίας, με τον πυρήνα και τη νωτιαία δεσμίδα του τριδύμου και με εισπνευστικούς κι εκπνευστικούς πυρήνες του κέντρου της αναπνοής. Οι ίδιες προμηκικές εκπνευστικές μονάδες που ευρίσκονται ουραίως του μοχλού της 4ης κοιλίας, εμπλέκονται στο βήχα, τον πταρμό και τις λοιπές αντανακλαστικές αντιδράσεις. Φαίνεται δηλαδή ότι δια­φορε­τικά κεντρομόλα συστήματα ενεργοποιούν ένα κοινό σύστημα εκπνευ­στι­κών νευ­ρώνων, ώστε να δικαιολογείται η πεποίθηση μερικών συγγραφέων ότι το βηχικό κέντρο ενεργοποιεί μη ειδικούς εκπνευστικούς νευρώνες, οι οποίοι παίρνουν μέρος εκτός από το βήχα και στη διαμόρφωση άλλων τύπων ενεργητικής εκπνοής. Η παραδοχή αυτή θα ερμήνευε, επιπλέον, γιατί κεντρικώς δρώντα αντιβηχικά φάρμακα, όπως πχ., η κωδεΐνη, αναστέλλουν την εκπνευστική προσπάθεια όχι μόνο κατά το βήχα, αλλά, σ΄ένα βαθμό και κατά τον πταρμό και το εκπνευστικό α.