Ο αναπνεόμενος όγκος, VT, ισούται με τον V̇E/f, όπου f η αναπνευστική συχνότητα. Επι υγιών, ο VT αυξάνεται προς ικανοποίηση των αναγκών αερισμού, κατά τη διάρκεια κοπώσεως. Η f αυξάνεται κατά μικρό ποσοστό, στην αρχή της κοπώσεως. Ο τύπος αυτός αναπνοής υιοθετείται μέχρις ότου ο VT φτάσει στο 60% περίπου της VC. Περαιτέρω αύξηση του V̇E, εκφράζεται με αύξηση της f.
Οι ασθενείς με αποφρακτικά νοσήματα έχουν την ικανότητα να αυξάνουν τον V̇E