Ο όρος χρησιμοποιείται ως περιγραφή της συγγένειας της Hb με το Ο2. Το P50 είναι η PO2 κατά την οποία το 50% της Ηb είναι κορεσμένη με Ο2. Καθώς το P50 αυξάνεται, η συγγένεια της Hb με το οξυγόνο μειώνεται, και αντιστρόφως. Η αιμοσφαιρίνη Α φυσιολογικού ατόμου έχει P50 26.5 mmHg, ενώ η εμβρυϊκή αιμοσφαιρίνη F έχει P50 20 mmHg. Η αιμοσφαιρίνη S, επί δρεπανοκυτταρικής αναιμίας, έχει P50 34 mmHg. Οι μεταβολές του Ρ50 επηρεάζουν τη ικανότητα της Hb να συνδέει Ο2. Μικρότερη του φυσιολογικού τιμή Ρ50 δείχνει ότι η Hb δεσμεύει Ο2, ευχερέστερα, αλλά το αποδίδει δυσχερέστερα, στους περιφερικούς ιστούς. Αυξημένο Ρ50 δείχνει το αντίθετο: Το Ο2 προσελκύεται δυσχερέστερα από την Ηb, αλλά στο ιστικό επίπεδο, απελευθερώνεται ευχερέστερα.
Οι παράγοντες που επηρεάζουν την Ρ50 διακρίνονται σε εκείνους που το μειώνουν, δηλαδή στρέφουν την καμπύλη διαστάσεως της Hb προς τα αριστερά και σε εκείνους που το αυξάνουν, δηλαδή στρέφουν την καμπύλη διαστάσεως προς τα δεξιά. Προς τα αριστερά στρέφουν την καμπύλη διαστάσεως της οξυαιμοσφαιρίνης [1] η οξέωση (μείωση του pH· [2] η υποθερμία· [3] η μείωση των επιπέδων 2,3 DPG(à1)· [4] η παρουσία εμβρυϊκής αιμοσφαιρίνης (à195) και, [5] η παρουσία ανθρακυλαιμοσφαιρίνης(à279).
Προς τα δεξιά στρέφουν την καμπύλη διαστάσεως αιμοσφαιρίνης [1] η αλκάλωση·[2] ο πυρετός και, [3] η αύξηση των επιπέδων 2,3, DPG.
Πιθανές διαταραχές στο Ρ50 μπορούν να εντοπισθούν χωρίς άμεσο υπολογισμό της τιμής του. Η εκτίμηση βασίζεται στο πόσο η πραγματική τιμή SaO2 διαφέρει από την υπολογιζόμενη τιμή, με δεδομένο ότι και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιείται η ίδια τιμή PaO2. Η υπολογιζόμενη τιμή SaO2 καθορίζεται μέσω μιας καμπύλης διαστάσεως της Hb που βασίζεται σε φυσιολογική τιμή Ρ50. Εάν η μετρηθείσα SaO2 είναι μεγαλύτερη της υπολογιζόμενης για φυσιολογικό Ρ50 τότε η πραγματική τιμή Ρ50 του εξεταζομένου έχει μειωθεί.