Η μηχανική βάση της ταλαντοσιμετρίας αφορά την προώθηση εξωτερικών σημάτων, μονο- ή πολύσυχνων, που εφαρμόζονται είτε συνεχώς ή κατά χρονοδιακριτό τρόπο. Η τεχνική της προωθητικής ταλαντώσεως χαρακτηρίζεται από τη χρήση ενός εξωθητικού σχήματος, χρονοδιακριτού σήματος. Με την εφαρμογή της τεχνικής των δυναμικών (: αναγκαστικών) ταλαντώσεων, αντιψευδοτυχαίου θορύβου, επιτυγχάνεται καλύτερη ανάλυση των μετρήσεων. Η τεχνική δυναμικών ταλαντώσεων επιτρέπουν μετρήσεις μέχρι 10 διαφορετικών φασμάτων αντιστάσεων ανά δευτερόλεπτο, που επιτρέπει την, κατά τη διάρκεια μιας αναπνοής, μελέτη των διακυμάνσεων, συγκρίσιμη με τις τεχνικές που χρησιμοποιούν μονόσυχνες εφαρμογές. Η εφαρμογή ώσεων πιέσεως στο αναπνευστικό σύστημα χαρακτηρίζεται από το ότι όλα τα αρμονικά πιέσεως εφαρμόζονται στο διάστημα ελάχιστων χρονικών περιόδων. Προκαλείται μεγαλύτερη επίδραση στο αναπνευστικό σύστημα, συγκριτικά με τη χρήση πιέσεων, εξορμουμένων από ημιτονοειδείς ώσεις ή ψευδοτυχαίο θόρυβο. Εν τούτοις, η μεθοδολογία αυτή προκαλεί ελαφρά δυσάρεστη αίσθηση της αναπνοής στους εξεταζόμενους, κατά τη διάρκεια της δοκιμασάις.
Στα πλεονεκτήματα της μεθόδου συμπεριλαμβάνεται η σχετική απλότητα των γεννητριών των δυναμικών σημάτων, που παράγονται μέσω μικρότερων και περισσ΄τοερο αποδοτικών ηλεκτρονικών και μηχανικών συσκευών με μικρή απώλεια ενέργειας.
Εν τούτοις, οι υψηλοί ρυθμοί αντιστάσεων συνιστούν μειονέκτημα για την καταγραφή αναπνευστικών χρονικών σταθερών, που θα απέβαιναν περισσ΄τοερο διαφωτιστικές, σε συνθήκες παθολογικής εκτροπής. Για το λόγο αυτό, η συνήθης εφαρμογή χρησιμοποιεί εγγραφές 5 φασμάτων αντιστάσεως (5 ώσεις/δευτερόλεπτο).