H τεχνική βρέθηκε το 1985 από τον Kary Mullis, ο οποίος για το λόγο αυτό έλαβε και βραβείο Nobel το 1993. Σήμερα θεωρείται η πιο ευρέως χρησιμοποιούμενη μοριακή τεχνική που εφαρμόζεται σε όλα τα γενετικά νοσήματα με μοριακή διαταραχή με διάφορες παραλλαγές της.
Η τεχνική PCR είναι μια αντίδραση που επιτυγχάνει in vitro, να πολλαπλασιάσει εκλεκτικά περιοχές του DNA μέσα σε λίγες μέρες. Στο τέλος κάθε κύκλου, το προϊόν της επιμήκυνσης του κάθε εκκινητή θα αποτελέσει –ύστερα από αποδιάταξη- το υπόστρωμα του άλλου εκκινητή. Συνοπτικά μια αντίδραση PCR μέσα σε ένα μηχάνημα που προγραμματίζεται ως προς τη θερμοκρασία και τους χρόνους στην αρχή αναδιατάσσεται (denaturation) στη συνέχεια υπάρχει ένας μικρός χρόνος για την πρόσδεση εκκινητών (μικρών ολιγονουκλεοτιδίων) που απαιτούνται για την έναρξη της αντιγραφής (annealing) και φυσικά ένα βήμα επιμήκυνσης του μορίου DNA κατά τον οποίο ενσωματώνονται νουκλεοτίδια στην αλυσίδα DNA (extension). Αντίθετα με την ιn vivo αντιγραφή απαιτείται μια θερμοανθεκτική πολυμεράση. Η παραπάνω διαδικασία επαναλαμβάνεται συνήθως 25-35 φορές προκαλώντας μια αύξηση του αρχικού μορίου δισεκατομμύρια φορές. Περιορισμός της αντίδρασης είναι το μέγεθος των νεοσυντιθέμενων μορίων καθώς η πολυμεράση στη θερμοκρασία επιμήκυνσης δεν προλαβαίνει να πολλαπλασιάσει μεγάλα μόρια χωρίς αυτά να αρχίσουν να αναδιατάσσονται και έτσι ένα ιδανικό μέγεθος αλληλουχίας που μπορεί να πολλαπλασιασθεί είναι μέχρι 2-3 kb.
Polymerase Chain Reaction: Author(s): Gerald Schochetman, Chin-Yih Ou and Wanda K. Jones