Παριστά το συχνότεροι αίτιο λοιμώξεως του αναπνευστικού σε βρέφη/νήπια, ηίκίας <6 μηνών, καθώς ευθύνεται για το 25% των εισαγωγών στο Νοσοκομείο για πνευμονία και το 75% για βρογχιολίτιδα. ο ιός εμφανίζεται σε mini επιδημικά κύματα που διαρκούν 1-5 μήνες στο τέλος του φθινοπώρου και την άνοιξη. Μεταδίδεται, μέσω επαφής του ιού στο δέρμα και επακόλουθο ενοφθαλμισμό στους επιπεφυκότες ή στο ρινικό βλεννογόνο ή μέσω εκπομπής σταγονιδίων. Η αναπτυσσόμενη άμυνα, σχηματισμός αντισωμάτων ή ενεργοποίηση τοπικών μηχανισμών άμυνας, καταλήγει στην αύξηση των τίτλων IgE, το επίπεδο των οποίων προδικάζει τη μελλοντική ανάπτυξη άσθματος. Η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται από εμπύρετη ρινική συμφόρηση και φαρυγγίτιδα, αλλά σύντομα, μετά επινέμηση του τραχειοβρογχικού δένδρου, στο 25-40% των προσβολών, αναπτύσσεται βήχας, δύσπνοια, συρριγμός και συνεχείς, μουσικοί ρόγχοι, υποξαιμία.
φωτογραφία μέσω ηλεκτρονικού μικροσκοπίου, αναπνευστικού συγκυτικού ιού (espiratory syncytial virus, RSV) wikipedia.
Γενικά, διακρίνονται 2 τύποι λοιμώξεως κατωτέρου αναπνευστικού:
- πνευμονία
βρογχιολίτις
Η πνευμονία εμφανίζεται με τη μορφή των παρεγχυματικών διηθημάτων, η δε βρογχιολίτιδα δίνει εικόνες περιφερικών ατλεκτασιών και υπεραερισμού. Σε μεγαλύτερα παιδιά με χρόνια καρδιοαναπενσυτικά προβλήματα, η λοίμωξη RSV μπορεί να εκδηλώνεται με βρογχίτιδα, πνευμονία ή και τα δύο. Η ορολογική διάγνωση μπορεί να είναι περιορισμένης αξιοπιστίας σε παιδιά, ηλικίας,< των 4 μηνών, ενώ η άμεση διάγνωση προϋποθέτει λήψη βρογχικών εκκρίσεων, ρινοφαρυγγικών εκπλύσεων, ή φαρυγγικών επιχρισμάτων, αλλά η ανίχνευση του ιού είναι δυνατή μετά παρέλευση 2-7 ημερών, από την μόλυνση. Ο ανοσοφθορισμός επιτρέπει ταχεία και αξιόπιστη διάγνωση από ρινικά επιχρίσματα, αλλά η ELISA είναι λιγότερο αξιόπιστη.
Θεραπευτικώς, Οι εισπνοές εμπλουτισμένων μιγμάτων με ribacirin, επί 12-18 ώρες/ημερησίως, για 2-5 ημέρες, βελτιώνει την πορεία της νόσου, σε ασθενείς με, βαριά πορεία. Χορήγηση κορτικοειδών αποφασίζεται σε βαρύτερες περιπτώσεις. Επειδή ο ιός RSV μπορεί να διασπείρεται σε νοσκομειακό περιβάλλον, μεταξύ των παιδιών και του νοσηλευτικού πρσωπικού, η πρόληψη νοσκομειακής μολύνσεως είναι επιβεβλημένη. και επιχειρέιται με τα κάτωθι μέτρα, που πρέπει να λαμβάνονται.
- απομόνωση των πασχόντων παιδιών σε χωριστές πτέρυγες του Νοσοκομείου
- απολύμανση των επίπλων και συσκευών
- μέτρα απομονώσεως
- συχνό πλύσιμο χεριών.
- χρήση γαντιών.
Δεν διατίθεται προστατευτικός εμβολιασμός.