Η τυπική συγκέντρωση διττανθρακικών είναι αμιγής μεταβολικός δείκτης και παριστά τη –θεωρητική- συγκέντρωση των διττανθρακικών του πλάσματος, όταν το αίμα εξισορροπείται σε PaCO2 = 40 mmHg, σε θερμοκρασία 37ºC και πλήρη κορεσμό της αιμοσφαιρίνης με Ο2. Με τον τρόπο αυτό εξουδετερώνεται η “κανονιστική” επίδραση της αυξημένης ή ελαττωμένης PaCO2 επί της συγκεντρώσεως των διττανθρακικών του πλάσματος[i]. Η φυσιολογική τιμή των τυπικών διττανθρακικών είναι 24 mm/l και η διαφορά των μετρηθέντων τυπικών διττανθρακικών από το 24 αποτελεί εκτίμηση του μέτρου της μεταβολικής διαταραχής. Έτσι, αύξηση ή ελάττωση της st[HCO3̄] σημαίνει μεταβολική οξέωση ή αλκάλωση, ενώ η απόκλιση τους από την τιμή των πραγματικών διττανθρακικών σημαίνει αναπνευστική διαταραχή (πρωτογενής ή αντιρροπιστική).
H τυπική (st) HCO3̄ αναγνωρίζει μεταβολικές διαταραχές (οξέωση ή αλκάλωση)
φυσιολογική τιμή = 24 mEq/l
[α] Όταν είναι χαμηλή σημαίνει ότι υπάρχει μεταβολική οξέωση
[β] Όταν είναι υψηλή σημαίνει ότι υπάρχει μεταβολική αλκάλωση
Η διαφορά μεταξύ των aHCO3̄ και των st HCO3̄ αναγνωρίζει:
[α] Όταν aHCO3̄> st HCO3̄ àαναπνευστική οξέωση
[β] Όταν a HCO3̄ < st HCO3̄ àαναπνευστική αλκάλωση
Όταν a HCO3̄ » st HCO3̄ àσημαίνει αναπνευστική αντιρόπηση, αλλά:
[α] Όταν a HCO3̄ » st HCO3̄, αλλά χαμηλά: μη αντισταθισμένη μεταβολική
[i] Γιαννακούρης, ΓΑ.: Συμβολή στη διάγνωση ‘υποκρυπτόμενων’ μεικτών
οξεοβασικών διαταραχών. σελίς 101, Αθήνα, 1983