Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Ορίζεται ο όγκος αέρος που ευρίσκεται στους πνεύμονες, μετά βαθειά εισπνοή. Μετριέται σε l ή ml και αποτελεί άθροισμα της εισπνευστικής χωρητικότητας, IC, και της λειτουργικής υπολειπομένης χωρητικότητας, FRC,  ή της VC και του RV. Η ολική πνευμονική χωρητικότητα, TLC, είναι μια θεμελιώδης παράμετρος του ανα­πνευ­στικού συστήματος που αθροίζει τους μετακινούμενους (VC) και αμετα­κί­νη­τους (RV) πνευμονικούς όγκους, αναπαράγεται εύκολα και εκφράζει οριστικά παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος.

Η TLC μειώνεται επί πνευμονικού οιδήματος, νεοπλασμάτων, ατελεκτασίας,  περιοριστικών συνδρόμων, πνευμονικής συμφορήσεως, απότοκης  καρδιακής ανεπάρκειας, πνευμοθώρακος ή δυσμορφιών του θωρακικού τοιχώματος.

Η TLC μπορεί να ευρίσκεται σε φυσιολογικά όρια ή να είναι αυξημένη επί πνευμονικού εμφυσήματος ή συνδρόμων υπεραερισμού, όπως το άσθμα κλπ. Φυσιολογική ή αυξημένη TLC δεν επιβεβαιώνει ότι ο αερισμός ή η επιφάνεια διαχύσεως αερίων είναι φυσιολογική.

Οι προβλεπόμενες τιμές της ΤLC παρέχονται από εξισώσεις προσομοιώσεως, στις οποίες ”προβλέπεται” η αναμενόμενη ‘φυσιολογική’ τιμή ανάλογα με σωματομετρικά χαρακτηριστικά του εξεταζόμενου:

βλέπε: Πνευμονική χωρητικότητα Ολική,