Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Η εξίσωση Bohr, βασίζεται στο νόμο διατηρήσεως των μαζών, χρησιμοποιείται για τη μέτρηση του νεκρού χώρου (φυσιολογικού à923, 924, 925) κι έχει ως εξής:

             V_D/V_T = (F_ACO₂-F_ĒCO₂)/ F_aCO₂

η χρησιμότητα της εξισώσεως βασίζεται στην παραδοχή ότι το CO₂ που ευρίσκεται μέσα στον εκπνεόμενο αέρα, προέρχεται αποκλειστικά από κυψελίδες με επαρκή αιμάτωση. Ο φυσιολογικός νεκρός χώρος, εξάλλου, δεν εισφέρει CO₂ στον εκπνεόμενο όγκο αέρος, καθόσον εκεί δεν πραγματοποιείται ανταλλαγή αερίων.

Η εξίσωση Bohr μπορεί να αναλυθεί ως εξής:

V_ECO₂ = (V_D X F_DCO₂ ) + (V_A X F_ACO₂) à

• V_ECO₂= V_T X F_ĒCO₂

Δεδομένων των σχέσεων αυτών, ισχύει:

(V_D X F_DCO₂)+(V_A X F_ACO₂)= V_T X F_ĒCO₂

Η αξία της παραμέτρου F_DCO₂ είναι ταυτόσιμη με την αξία της F_iCO₂. Επειδή η F_iCO₂ είναι φυσιολογικά 0.0003, η τιμή της μπορεί να θεωρηθεί μηδενική. Ως αποτέλεσμα μπορεί να θεωρηθεί η επόμενη αναλογική σχέση μεταξύ των πνευμονικών όγκων και των σχετικών μερικών συγκεντρώσεων CO₂:

V_A X F_ACO₂ = V_T X F_ĒCO₂

Επειδή ισχύει ότι V_A= V_T-V_D , μπορούμε να κάνουμε τις κάτωθι αντικαταστάσεις:

 (V_T-V_D) X F_ACO₂ = V_T X F_Ē̄ CO₂. à

    à- (V_D  x F_ACO₂)= V_T(F_ĒCO₂- F_ACO₂), πολλαπλασιάζοντας και τα δύο σκέλη της εξισώσεως με -1, έχουμε:

V_D  x F_ACO₂ = V_T (F_ACO₂ - F_ĒCO₂)à V_D/V_T = (F_ACO₂-F_ĒCO₂)/F_ACO₂  ,    {1}

Όπου:

F_ACO₂= η αναλογία του CO₂ που προέρχεται από δραστικά αιματούμενες κυψελίδες·

F_DCO₂=  η αναλογία του CO₂ στον αέρα του νεκρού χώρου·

F_ĒCO₂ = η αναλογία του CO₂ στο μικτό εκπνεόμενο αέρα που έχει συλλεγεί από τον κατά την ήρεμη αναπνοή·

V_A= ο όγκος των δραστικά αιματούμενων κυψελίδων·

V_ECO₂ ο όγκος του CO₂ που εμπεριέχεται στον εκπνεόμενο αέρα.

V_D =  ο όγκος του φυσιολογικού νεκρού χώρου·

V_T­= ο όγκος ήρεμης αναπνοής.

Η (1) μπορεί να υποστεί τροποποιήσεις, ώστε να καταστεί κλινικά εφαρμόσιμη. Επειδή η συγκέντρωση ενός αερίου σ΄ένα δείγμα είναι ανάλογη της μερικής του πιέσεως τιμές PCO₂ μπορούν αν αντικαταστήσουν τις αντίστοιχες τιμές των συγκεντρώσεων. Επιπλέον, η P_ACO₂ μπορεί να μετρηθεί με περισσότερες από μία μεθόδους. [α] η τιμή της PaCO₂ μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ίση με την τιμή P_ΑCO₂. [β] εναλλακτικά, οι μετρήσεις της PCO₂  στον εκπνεόμενο αέρα που δειγματίζεται προς το τέλος της εκπνοής, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μέτρο της P_ΑCO₂. Αυτός ο τύπος δειγματοληψίας, ονομάζεται τελοεκπνευστική μερική πίεση CO₂ (P_etCO₂). Η τιμή P_ĒCO₂ θεωρείται η μέση εκπνεόμενη PCO₂ και βασίζετααι στην  ανάλυση του δείγματος που παραλήφθηκε από έναν μεγάλο όγκο από τον εκπνεόμενο όγκο του ασθενούς, που είχε συλλεγεί σ΄ένα σπιρόμετρο. Με τις προηγούμενες προσαρμογές η {1} μπορεί να ανασυνταχθεί με τη  κλινική της εφαρμογή:

    V_D/V_T=(P_ΑCO₂-P_ECO₂)/P_ΑCO₂

Η τιμή P_ACO₂ μπορεί να αντικατασταθεί από την τιμή PaCO₂ ή την τιμή PetCO₂. Το αποτέλεσμα των υπολογισμών εκφράζεται ως κλάσμα – πχ., 0.35.

 Ακολούθως, η τιμή V_D μπορεί να υπολογιστεί, ως ακολούθως:

                                 V_D=(P_ΑCO₂-P_ECO₂)/P_ΑCO₂) · V_T

επιστροφή