Η ταχύτητα διαχύσεως του Ο2, κείται μεταξύ της ταχύτητας του CO και του N2O. Η συνολική αντίσταση στη διάχυση του Ο2, οφείλεται σε: i. διάχυση του Ο2 μέσω της διεπαφής αερίου-αίματος, ii. στο πλάσμα, iii. στα ερυθροκύτταρα και, iv. στο χρόνο αντιδράσεως Ο2-Hb. Ο χρόνος διελεύσεως των ερυθροκυττάρων δια των πνευμονικών τριχοειδών είναι 0.75 sec. Το Ο2 αντιδρά με την Hb εντός 0.2 sec. Η εξισορρόπηση του συντελείται εντός 0.3 sec. Λόγω του βραχέως χρόνου διελεύσεως, ο χρόνος αντιδράσεως μπορεί, ακόμη, να αποτελεί παράγοντα περιορισμού. Επομένως, η διάχυση του Ο2 εξαρτάται από την αιμάτωση (à485).