Θεματολόγιο Πνευμονολογίας

Διάφοροι παράγοντες επεμβαίνουν στο ρυθμό απεκκρίσεως Η⁺και επαναρροφήσεως HCO₃̄. Στους παράγοντες αυτούς συγκαταλέγονται:

a. η PaCO₂,

Επί υπερκαπνίας, αυξάνεται η νεφρική επαναρρόφηση HCO₃̄ , καθώς επίσης και η αποβολή Η⁺ (όξινα ούρα), επειδή προάγεται [α] η υδάτωση του CO₂ προς HCO₃̄ και, [β] η αύξηση της απεκκρίσεως Η⁺. Αντίθετα φαινόμενα εκδηλώνονται επί υποκαπνίας, κατά την οποία λιγώτερα μόρια CO₂ υδατώνονται προς ανθρακικό οξύ και διίστανται προς H⁺ και HCO₃̄ .

b. η συγκέντρωση του Κ⁺.

Επί υποκαλαιμίας αυξάνεται η επαναρρόφηση HCO₃̄, επειδή συνεπάγεται ενδοκυττάρια οξέωση και αύξηση της απεκκρίσεως Η⁺ υπό των σωληναριακών κυττάρων. Αντίθετα ισχύουν υπί υπερκαλιαιμίας.

c. η μείωση της καρβονικής ανυδράσης (à 683)

To ψευδαργυροεξαρτώμενο αυτό ένζυμο, καταλύει την αντίδραση υδρολύσεως του CO₂. H αναστολή του ενζύμου (πχ., δια χορηγήσεως ακεταζολαμίδης) μειώνει την απέκκριση Η⁺, χωρίς όμως να την καταργεί εντελώς. Αντίθετα, μάλιστα, έχει αναγνωρισθεί ότι σε καταστάσεις σοβαρής μεταβολικής οξεώσεως, η νεφρική έκκριση Η⁺ επιτελείται κανονικά, ακόμη και χωρίς την καταλυτική παρουσία της καρβονικής.

d. η συγκέντρωση των CI^-

Η υποχλωραιμία επάγει την επαναρρόφηση HCO₃̄  ενώ η υπερχλωραιμία τη μειώνει, πιθανώς λόγω της μειώσεως του όγκου του εξωκυττάριου χώρου, η οποία επάγει τη σωληναριακή επαναρρόφηση Na⁺ και μαζί με αυτό παρασύρεται και HCO₃̄ ως συνοδό ανιόν.