Για την επιτέλεση της αναπνοής, οι εισπνευστικοί μύες πρέπει να καταβάλλουν έργο, προς υπερνίκηση των δυνάμεων αδρανείας, την ανάπτυξη διαφοράς πιέσεως, προς παραγωγή ροής και την υπερνίκηση των προβαλλομένων αντιστάσεων. Είναι κατανοητό, ότι πρέπει να δαπανηθεί ενέργεια, προκειμένου να υπερνικηθούν παράγοντες που ανθίστανται στην έκπτυξη των πνευμόνων. Κατά τη διάρκεια της εισπνοής, καθώς οι μύες, συσπώμενοι, προκαλούν αύξηση του όγκου του θώρακος, οι ελαστικοί ιστοί, διατείνονται και παραμορφώνονται και υπερσκελίζεται η (εκπνευστικής κατευθύνσεως) επιφανειακή τάση. Αναπτύσσεται, με τον τρόπο αυτό, υποατμοσφαιρική, ενδοπνευμονική πίεση, που προκαλεί την εισροή αέρα προς τις κυψελίδες. Το δαπανώμενο έργο αναπνοής, εκφράζεται, συνήθως, είτε ως μηχανικό έργο αναπνοής, ή ως μεταβολικό έργο αναπνοής[i]
[i] Otis AB. The work of breathing. Physiol Rev 1954; 34: 449–458. Roussos Ch, ed. The Thorax, 2nd ed. New York: Marcel Dekker, 1995: 1405–1461.