Home

Βίαιη εκπνευστική ταχύτητα ροής 25%-75%VC, forced expiratory flow rate, 25%-75%VC.

συνόνυμοι όροι:Βίαιη εκπνευστική ταχύτητα ροής 25%-75%VC, forced expiratory flow rate, 25%-75%VC, FEF25%-75% MEF25-75%, VC

H παράμετρος αυτή αποτελεί το μέσο  όρο των μέγιστων ροών υπό τις οποίες εκπνέεται όγκος αέρος, που αντιστοιχεί στα 25%-75% της FVC. Η δοκιμασία εξαρτάται ευρέως από τη συνεργασία του ασθενούς. H FEF25-75 είναι η μέση εκ­πνευ­στική ροή του μέσου τμήματος του μέγιστου εκπνευστικού σπιρο­γρα­φή­μα­τος, σε διάταξη όγκου-χρόνου. Oνομάζεται, επίσης, μέγιστη μεσοεκπνευστική ροή,  maximum midexpiratory flow rate, MMEFR (à846). Απεικονίζεται σε l/sec ή l/min. Η FEF25%-75% μετριέται μ΄ ένα σπιρόμετρο χρονομετρούμενης καταγραφής μετακινούμενων όγκων.

Η διάρκεια εκπνοής των 50% της FVC, μετά την εκπνοή των αρχικών 25%  αυτής διαιρείται  με τα 50% της VC. Η παράμετρος μπορεί να αποτυπωθεί γραφικά ή να αποδοθεί μέσω ηλεκτρονικών υπολογισμών.

Η FEF25%-75%, όπως και η FEF200-1200 αποτιμά τη μέση τιμή της εκπνευστικής ροής, υπό την οποία εκπνέεται συγκεκριμένος όγκος αέρος που αφορά ένα ενδιάμεσο τμήμα της FVC. Η FEF25%-75%  εμπεριέχει μεγαλύτερο μέρος του αρχικού τμήματος της καμπύλης δυναμικής εκπνοής. Φυσιολογικά, είναι ελαφρά μικρότερη της FEF200-1200 και η τιμή της για νέους ενήλικες άνδρες κυμαίνεται περί το 4.7 l/sec (282 l/min).

Μειώνεται, προοδευτικά με την πάροδο της ηλικίας. Η  FEF25-75 αντανακλά τη λειτουργική κατάσταση των μεσομεγέθων αεραγωγών και ελαττωμένες τιμές είναι ενδεικτικές πρώιμης αποφρακτικής διαταραχής στους αεραγωγούς, τιμές στο επίπεδο των  0.3 l/sec (20 l/min) μπορεί να παρατηρηθούν σε εξελιγμένα αποφρακτικά νοσήματα, όπως επί πνευμονικού εμφυσήματος. Εξαρτάται από την προσπάθεια και το βαθμό συνεργασίας του ασθενούς, αλλά είναι περισσότερο αναπαραγώγιμη, συγκριτικά με τη FEF200-1200. Παρ΄όλο ότι υπήρξε πολύ δημοφιλής στα προηγούμενα χρόνια, υπάρχει περιορισμένος αριθμός ενδείξεων ότι έχει μεγαλύτερη κλινική σημασία, παρ΄ό,τι άλλες παράμετροι, που προέρχονται από την εκπνευστική καμπύλη σε διατάξεις όγκου-χρόνου, για την αξιολόγηση αποφρακτικού τύπου διαταραχών αερισμού.

Από κοινού με τον FEV2, σχετίζεται με παθήσεις που προκαλούν διαταραχές ροής στους μικρούς αεραγωγούς και στα μεγάλα βρογχιόλια. Το μέτρο τους είναι, εν μέρει, εξαρτημένο από την προσπάθεια.